แนะนำตัวละคร:
เขาคือชอว์ รูล อาร์เชอร์ เขาเจอกับเธอครั้งแรกตอนนั้นเขาอายุ32 ในขณะที่เธออายุเพียง19 การเริ่มต้นระหว่างพวกเราก็ไม่ค่อยดีนัก เพราะเธอเป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าของสำคัญที่ทำให้เ ขาต้องข้ามน้ำข้ามทะเลมาไกลแสนไกลอยู่ที่ไหน เมื่อถามกันดีๆไม่ยอมบอก เธอจึงต้องถูกลักพาตัวโดยเขาเอง แต่ดูเหมือนเด็กอย่างเธอจะไม่รู้จักสถานะคำว่าตัวประ กันเลย แม่นี่! ช่างกินอิ่มนอนสบายเกินไปแล้ว....
เธอหนูอัญ หรือ อัญมณี วัฒนา ในคืนหนึ่งที่เธอไปร่วมงานวันเกิดครบรอบสิบเก้าปีของ เพื่อน เธอดันไปเห็นการฆาตกรรมเข้า... ก็แค่อยากจะหนีจากเมืองไทยไปสักพักให้เรื่องการตามหา พยานเงียบหายไป แต่เธอดันหนีเสือปะจระเข้เสียได้ แต่แค่นั้นมันยังน้อยไปเมื่อเสือที่เธออุตส่าห์หนีมา นั้่นดันกลายร่างเป็นจระเข้ไปซะงั้น...
คำโปรย:
เสียงกระแทกยามเนินเนื้อจากคนทั้งสองปะทะกัน ดังอย่างต่อเนื่อง เสียงโหยหวลของผู้หญิงอีก หนูอัญต้องอดทนต่อความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองอย่าง มากอีกคืนและอีกครั้ง เขาไม่เคยห้ามเธอเขาเต็มใจให้เธอได้เห็นได้ยินอยู่แล ้ว แต่เธอมียางอายมากพอที่จะไม่ยอมเปิดตาขึ้นมามองจนกระ ทั่ง...
ปัง! เสียงประตูถูกปิดลง และความสงบก็กลับคืนมาแล้วในค่ำคืนนี้
“ไม่ศึกษาไว้บ้าง เมื่อถึงเวลาของหนูอัญ ระวังนะฉันจะไม่ประทับใจ” เสียงกระซิบที่ชอว์เอ่ยออกมา เมื่อเขาดึงหูฟังออกมาจากหูของเธอ
“กว่าจะถึงเวลานั้น คุณอาจจะเป็นเอดส์ตายไปเสียก่อนก็ได้” ชอว์ยกยิ้มมุมปาก
“งั้นเราก็ตายด้วยโรคเดียวกัน”
Download
เขาคือชอว์ รูล อาร์เชอร์ เขาเจอกับเธอครั้งแรกตอนนั้นเขาอายุ32 ในขณะที่เธออายุเพียง19 การเริ่มต้นระหว่างพวกเราก็ไม่ค่อยดีนัก เพราะเธอเป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าของสำคัญที่ทำให้เ ขาต้องข้ามน้ำข้ามทะเลมาไกลแสนไกลอยู่ที่ไหน เมื่อถามกันดีๆไม่ยอมบอก เธอจึงต้องถูกลักพาตัวโดยเขาเอง แต่ดูเหมือนเด็กอย่างเธอจะไม่รู้จักสถานะคำว่าตัวประ กันเลย แม่นี่! ช่างกินอิ่มนอนสบายเกินไปแล้ว....
เธอหนูอัญ หรือ อัญมณี วัฒนา ในคืนหนึ่งที่เธอไปร่วมงานวันเกิดครบรอบสิบเก้าปีของ เพื่อน เธอดันไปเห็นการฆาตกรรมเข้า... ก็แค่อยากจะหนีจากเมืองไทยไปสักพักให้เรื่องการตามหา พยานเงียบหายไป แต่เธอดันหนีเสือปะจระเข้เสียได้ แต่แค่นั้นมันยังน้อยไปเมื่อเสือที่เธออุตส่าห์หนีมา นั้่นดันกลายร่างเป็นจระเข้ไปซะงั้น...
คำโปรย:
เสียงกระแทกยามเนินเนื้อจากคนทั้งสองปะทะกัน ดังอย่างต่อเนื่อง เสียงโหยหวลของผู้หญิงอีก หนูอัญต้องอดทนต่อความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองอย่าง มากอีกคืนและอีกครั้ง เขาไม่เคยห้ามเธอเขาเต็มใจให้เธอได้เห็นได้ยินอยู่แล ้ว แต่เธอมียางอายมากพอที่จะไม่ยอมเปิดตาขึ้นมามองจนกระ ทั่ง...
ปัง! เสียงประตูถูกปิดลง และความสงบก็กลับคืนมาแล้วในค่ำคืนนี้
“ไม่ศึกษาไว้บ้าง เมื่อถึงเวลาของหนูอัญ ระวังนะฉันจะไม่ประทับใจ” เสียงกระซิบที่ชอว์เอ่ยออกมา เมื่อเขาดึงหูฟังออกมาจากหูของเธอ
“กว่าจะถึงเวลานั้น คุณอาจจะเป็นเอดส์ตายไปเสียก่อนก็ได้” ชอว์ยกยิ้มมุมปาก
“งั้นเราก็ตายด้วยโรคเดียวกัน”
Download
แสดงความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น