เขาคิดจะเปิด แต่จู่ ๆ ปากถุงก็คลี่ออกเองเสียอย่างนั้น
จากนั้นศีรษะของใครบางคนก็โผล่ขึ้นมา
ถึงตอนนี้ เซียวเถี่ยเฟิงถึงได้รู้ว่าแท้จริงแล้วบนโลกนี้มีปีศาจอยู่จริง
ที่แท้ปีศาจก็ไม่จำเป็นต้องงามหยาดเยิ้มเหมือนชุนเถาเอ๋อผู้งามล้ำในหมู่บ้าน
ไม่จำเป็นต้องมากรักเหมือนแม่ม่ายซิ่วเฟิน
นางเพียงแค่นั่งอยู่ตรงนั้น แล้วมองมาด้วยสายตาเรียบเฉยก็สามารถทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงได้แล้ว
เขารู้ว่าตัวเองกำลังจะสูญเสียการควบคุม
ตรงหน้าคือหุบเหวลึก หากยังคงก้าวเดินต่อคงไม่เหลือแม้แต่ซาก ดังนั้นเขาจะต้องควบคุมตัวเองให้ได้
ทว่าจู่ ๆ นางก็เลียริมฝีปาก...
แสดงความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น