ปู้ถาน...
แม่ทัพน้อยผู้นี้เชี่ยวชาญทั้งบุ๋นบู๊ เป็นบุรุษที่องอาจแกล้วกล้า
เขาเข้าสู่สนามรบด้วยวัยเพียงสิบแปด...ตลอดระยะเวลาแปดปีที่ดำรงตำแหน่งแม่ทัพเขาได้รับการยกย่องปูนบำเหน็จมากมายจากเบื้องบน
ทว่า...ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงอดีต
ปู้ถานในวันนี้เป็นเพียงแม่ทัพที่ไร้กำลังพล ซ้ำยังกลายเป็นคนเดินขากะเผลก
เขานำความอัปยศอดสูมาสู่ตระกูลปู้
บุรุษที่เสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องบ้านเมือง แต่ยามตกอับกลับถูกฮ่องเต้อยุติธรรมเนรเทศ
ชีวิตที่เคยพุ่งสูงเสียดฟ้ากลับถูกกระชากลงดินเพียงชั่วพริบตา
เอ... ช้าก่อน เขาจำได้ว่าตนเองเคยมีคู่หมั้นตั้งแต่ยังเล็กนี่นา!
สีหยุนจือ...
ความปรารถนาหนึ่งเดียวของ ‘สีหยุนจือ’ ก็คือการทำให้คนทั้งบ้านได้กินอิ่มนอนหลับ
นางมองเงินที่ตนอุตส่าห์เก็บหอมรอมริบมาอย่างยากลำบากด้วยหมายจะซื้อเรือนเล็กๆ สักหลังแล้วก็เงยหน้าขึ้นมองกองทัพของ "คู่หมั้นแต่วัยเยาว์" ที่แห่กันมาเยือนถึงหน้าประตูบ้าน
นางสะกิดถามผู้ติดตามของคู่หมั้นว่า “ตระกูลปู้มีสมาชิกทั้งหมดเท่าไร?”
องครักษ์ทั้งสองของท่านแม่ทัพสบตากันและตอบนางอย่างพร้อมเพรียง “สองแสนคนขอรับ”
“...............”
“อ๊ะ... ช่วยด้วย ฮูหยิน...ฮูหยินเป็นลมไปแล้ว!”
ทั้งยากจน ทั้งไร้การศึกษา ทั้งอดอยากแร้นแค้น บ้านนี้...ดูแลยากเกินไปแล้ว!
แสดงความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น